محمود نیا

چندیس نگران ز پریشانیه خویشم         محمود بیاید بزند تیشه به ریشم
اخر منو دولت، بهم دوخته بودیم         محمود آمد و تودیع بزد، نامه خویشم
استانداری کرمان و همه فضل و مباهش                        سردفتره او بودم و او بود رییسم
از گردش و فرهنگ که میراث ما بود   از تودیع بگویم که بزد رعشه به ریشم

حالا که پاستور مرا راه نداید              میروم و میکنم من قائم مقامی
ای آرادانی نیا بزار سرخه بماند           او  آمد،همجا شدخانه تکانی
محمود نیا،آمدی و کردی کنارم                       حالا که نیستی،همه هستند کنارم

محمود نیا،آمدنت را دوست ندارم         دوست ندارم که بیاید تودیعه آنی

__________________________

نویسنده: حجت امین
اینجا و اینجا کلیک کنید